Recenzija : Asking Alexadria – “See What’s On The Inside”

Asking Alexandria – “See What’s On The Inside”

Ocena : 8,5/10

Recenziju pisao : Rastko Tomić

Napuštanje bezbednosti etikete Sumerian Recordsa po prvi put u njihovoj 12-godišnjoj karijeri činilo se da izaziva neizvesnost za budućnost Asking Alexandria-e, posebno s obzirom na to da se njihov zvuk promenio gotovo do neprepoznatljivosti od dana albuma “Stand Up And Scream”.

Međutim, činjenica da njihov sedmi album dolazi na Better Noise samo godinu dana nakon poslednjeg guši zabrinutost da se ovi momci na bilo koji način završavaju sa svojim uspesima.

Od pomirenja frontmena Danny Worsnopa sa Asking Alekandria-om 2016. godine, bend je neprestano premošćivao ljubav svog vokala prema klasičnom rocku i countriju – o čemu svedoči i njegov solo nastup i drugi bend We Are Harlot – sa svojim metalkor korenima. Formula koja se nesumnjivo isplatila kvintetu s obzirom na ogroman broj striminga koji je pratio njihov prethodni LP sa hard-rock muzikom, “Like A House On Fire”, ima smisla da je bend nastavio tim putem do ove sedme ploče.

Iako „See What’s On The Inside“ zapravo ne otkriva neke nove temelje, ono što radi jeste da demonstrira sposobnost Alexandria-e da nađe hard-rock melodije prilagođene radiju, kao i da iskoristi Dannyjeve ogromne vokalne sposobnosti. Rani vrhunac dolazi putem uvodne numere i nedavnog singla “Alone Again”, bombastičnog rock singla koji je daleko dramatičniji od većine njihovog kataloga i pesme koja ima više zajedničkog sa Ghost-om nego sa metalcorom. Mnogo je više glomaznih, rifova Avenged Sevenfold-a koji se prikazuju tokom celog izdanja. Gates of Olympus – news, review and tips on how to play the game.

Na kraju, ipak, Asking Alekandria ponovo pokreće dramu kao što to čine na Alone Again, naslovnoj numeri i kataklizmičnom završnom broju The Grei koji vidi šta je unutra. To je dokaz da su Danni i co. imaju u sebi mnogo više od uglađenog odela za radio-rok, a ako taj spektakl i pozorište još više iskoriste upregnu, mogli bi zaista poprimiti intrigantan, uzbudljiv oblik.

Za one koji još uvek traže tračak nostalgije, klasični zvuk Asking Alekandria-e konstantno trepti ispod površine albuma i vodi nas kroz njega. “Faded Out” i “If I Could Erase It” izlažu prizvuke melodičnog metalcora ranih AA.

Svakako, konačni utisak je veoma dobar. Svaki bend sazreva i menja svoj zvuk, a ako se to radi sa šmekom kao što rade AA, definitivno nema problema. Album dobija jaku ocenu.