Četvrt veka bez dečaka iz vode - Highwaystar Magazine

Već 25 godina je prošlo kako nema našeg dečaka iz vode, Milan Mladenovića.

Rođen je u Zagrebu(otac mu je bio vojno lice iz Kruševca, a majka iz Makarske), te se u šestoj godini seli u Sarajevo(koje je kako je rekao mračno uticalo na njega – “Bio sam strašno ratoboran, istinoljubiv, mali, ovolicki, i stalno sam se tukao sa starijima od sebe”. ), te sa 12 u Beograd.

Počeo je da svira u četvrtom razredu osnovne škole, kada mu je otac kupio akustičnu gitaru i upisao u muzičku školu. U to vreme je mnogo voleo da čita, najviše Aleksandra Dimu i avanturističke romane i slušao Beatles-e. Pohađao je Osmu beogradsku gimnaziju(tada Jedanaestu) u kojoj krajem ’70ih godina, zajedno sa školskim drugom Dragomirom Mihailovićem Gagijem, osniva svoj prvi bend – Limunovo drvo.

Nastupali su često, a u to vreme celokupno Milanovo društvo postaje aktivno uključeno u novi pravac muzike poznat kao novi talas – new wave. Iz tog razloga 1980. godine njih dvojica zajedno sa Dušanom Kojićem Kojom i Ivanom Vdovićem Vdom osnivaju svoj prvi značajniji sastav – Šarlo Akrobata.

Prvi nastup su imali iste godine kao predgrupa Pankrtima, ali su i postojali samo nepune dve godine. Njihove dve najpoznatije pesme “Niko kao ja” i “Ona se budi” su te 1980. godine završile na kompilaciji “Paket aranžman”, a sledeće godine izdaju njihov jedini album i raspadaju se usled nesuglasica između Milana i Koje. Krajem 1981. Mihajlović i Mladenović opet osnivaju sastav, ali ovaj put pod imenom Katarina II.

U sledeće dve godine im se pridružuju Margita Stefanović na klavijaturi, basista Bojan Pečar i bubnjar Ivan Vdović Vd. 1984. su objavili istoimeni album na kom su se našle neke od veoma poznatih pesama grupe kao što su “Aut”, “Jesen” ili “Radostan dan”, ali krajem godine Gagi dolazi do problema sa zakonom i odlazi u zatvor.

Po izlasku na slobodu saznaje da nije više član grupe, ali im isto tako uskraćuje pravo da koriste ime Katarina II, te bend bira novo ime Ekatarina Velika, poznatije samo kao EKV. Prvi i istoimeni album objavljuju 1985. godine, a sa EKV-om Milan je objavio još 5 albuma.

Tokom rada sa svojim bendom je radio i kao producent bendovima Gustaf i njegovi dobri duhovi i Fit. Početkom jugoslovenskih ratova, 1992. godine, sa članovima grupa Partibrejkers i Električni orgazam formira projekat “Rimtutituki”, čija je muzička aktivnost koncentrisana na antiratnu propagandu.

Njihov najpoznatiji singl “Slušaj ‘vamo!”, sa ključnim refrenom „Mir, brate, mir”, izdaje B92, a promovisan je koncertom na kamionu koji je kružio ulicama Beograda. 1993. je izdao poslednji album sa EKV-om pod imenom “Neko nas posmatra”, a u leto 1994. godine putuje u Brazil, gde sa dugogodišnjim prijateljem Mitrom Subotićem – Subom (alijas Rex Ilusivii) i nekoliko brazilskih muzičara snima album – “Angel’s Breath” – “Dah anđela“. 24.8.1994 na festivalu “Pjesma Mediterana” u Budvi, kao gost je nastupila grupa EKV i to je bio njihov poslednji koncert i bio je emitovan uživo na televiziji.

Milanu je pozlilo još za vreme nastupa i sa mukom ga je, ipak, priveo kraju te je završio u bolnici. Tri dana kasnije je počela gitarijada u Zaječaru, na kojoj EKV otkazuje nastup i prebacuju Milana u Beograd zbog bolesti. Prve sumnje su bile na žuticu, ali to su demantovali pregledi u Beogradu, koji su pokazali da, nažalost, boluje od raka. Milan Mladenović je umro 5.11. iste godine. Imao je 36 godina. Osim ulica u gradovima širom ex-Yugoslavije(Zagreb, Podgorica, Ljubljana…), njegovo ime nosi i plato ispred Doma Omladine u Beogradu.

Ove godine je i osnovana Zadužbina Milana Mladenovića sa ciljem da očuva uspomenu na njega. Nagrada Milana Mladenovića dodeljivaće se svake godine na dan Milanovog rođenja, (21. septembra), za muzičko delo od izuzetne umetničke vrednosti, koju je ove godine dobio bend Artan Lili za pesmu D.E.P.R.A.

Mnogi ga se sećaju kao dobrog čoveka, super muzičara, super pevača, super gitaristu. Kao čoveka koji je imao svoje ideale, koji je imao svoj stav o svemu, čoveka kojeg ne možeš naći više tako lako. Kao velika ličnost je upamćen po blagosti u tonu i očima. Kao veoma talentovanog i upornog mladog čoveka koji se stihovima, snažnim glasom i gitarom, suprotstavljao svemu silom nametnutom. Od ideologije i politike do pitanja smisla ljubavi i samog života. I u svom kratkom, ali plodnom, životu ostavio pregršt uverljivih dokumenata važnih kako tada, tako i danas.